Christopher Johnson: Europese en Britse aandelen hebben het beter gedaan dan hun Amerikaanse tegenhangers, en sommige fondsbeheerders denken dat de hausse in Europa een rotatie uit Amerikaanse activa betekent. Wat zijn de vooruitzichten voor de rest van het jaar? Mike Field, chief equity market strategist EMEA bij Morningstar, bespreekt dit en nog veel meer met mij. Mike, wat zijn jouw vooruitzichten voor Europese en Britse aandelen voor de tweede helft van dit jaar?

Wat zijn de vooruitzichten van Morningstar voor Europese aandelen?

Michael Field: Dus over het algemeen zou ik zeggen dat het vrij gemengd is, maar overhelt naar positief, Christopher. Aan de ene kant hebben we markten in Europa die op dit moment recordhoogtes bereiken, wat een positief teken is voor de markten in het algemeen. Maar er is ook de vraag waar de waarderingen zich daarna gaan bevinden. Gelukkig zien we nog steeds wat opwaarts potentieel voor de Europese markten. We denken dat aandelen in Europa worden verhandeld tegen een korting van ongeveer 5%, iets meer in het Verenigd Koninkrijk. Dus dat geeft ons in ieder geval wat ruimte om te groeien in de tweede helft, als de vooruitzichten inderdaad positief zijn, als het winstseizoen ook voor Europa doorzet. Er is nog steeds een beetje ruimte voor groei en dat is goed om te horen.

Zijn renteverlagingen gegarandeerd?

Johnson: En denk je dat renteverlagingen in het Verenigd Koninkrijk en Europa onvermijdelijk zijn in de tweede helft van dit jaar?

Veld: Dus ik denk dat er twee verschillende scenario’s zijn. Er zijn twee verschillende gebieden. We hebben het over het VK en Europa alsof het één is, maar als het op rentetarieven aankomt, is er op dit moment een enorm verschil tussen de twee. De rente in het VK is momenteel twee keer zo hoog als in Europa. Dus wat de verwachtingen betreft, is een renteverlaging in beide gevallen zeker mogelijk. Maar ik denk dat het verschil in Europa is dat de Europese Centrale Bank op of rond het punt is waar ze eigenlijk willen zijn - dat neutrale rentetarief dat de inflatie rond de 2% houdt. In het Verenigd Koninkrijk hebben ze nog steeds veel ruimte om te snijden. De Bank of England zou de komende zes tot negen maanden dus harder en sneller moeten gaan verlagen dan de ECB, die al veel werk heeft verzet.

Is het Amerikaanse exceptionalisme dood?

Johnson: Ik wil ook graag je mening horen over; in de inleiding noemde ik de rotatie uit Amerikaanse activa. Veel fondsmanagers stellen dat het Amerikaanse exceptionalisme dood is. Ben je het daarmee eens? En zie je deze rotatie in de tweede helft van het jaar doorgaan?

Veld: Dus het antwoord is, tot op zekere hoogte. Ik denk zeker dat beleggers de afgelopen maanden hebben ingezien dat het dom kan zijn om al je eieren in één mandje te stoppen - het mandje van de VS - of dat het tot veel volatiliteit kan leiden, zoals we hebben gezien met de “bevrijdingsdag”-tarieven in april. Ik denk dat dit de katalysator was voor veel beleggers om meer geld naar Europa te verplaatsen en te erkennen dat het inderdaad zinvoller is om gediversifieerd te beleggen en inderdaad wat Europese blootstelling te hebben. Die strategie heeft dus ineens vruchten afgeworpen. En ik denk dat beleggers dat in gedachten zullen houden nu we de tweede helft ingaan.

Dat betekent niet dat ze de VS gaan negeren - het is nog steeds de grootste aandelenmarkt ter wereld, dus er zullen nog steeds instromen zijn. Maar ik denk dat Europa nu zeker een optie is voor veel beleggers, en dat was eerder niet het geval. In termen van Amerikaans exceptionalisme kunnen we de Magnificent Seven niet vervangen in Europa. We hebben niets van die aard. Dus ik denk ja, tot op zekere hoogte kun je outperformance zien in Amerikaanse technologie - of het groeipotentieel, in ieder geval, in Amerikaanse technologie is er nog steeds, zeker. Maar een verschil is misschien wat de twee economieën drijft. In de VS werd het gedreven door Bidenomics en schulden en dat soort dingen. En wat je nu misschien ziet, is het effect van de tarieven die de Amerikaanse economie misschien een beetje afremmen. Dus, vanuit een groeiperspectief, kan de VS groeien in hetzelfde tempo als de afgelopen tien jaar? Die kijk op het Amerikaanse exceptionalisme moet de komende maanden misschien veranderen.

Gaat Europa mee op de AI-golf?

Johnson: En wat is je mening over hoe Europese en Britse bedrijven de AI-handel spelen? Je zei dat we ver achterlopen op de Magnificent Seven. Maar zie je enige innovatie? Zoals je weet verovert AI de wereld stormenderhand.

Veld: Ik zou de hele AI-groei meer als een wereldwijd fenomeen beschouwen. Ja, je had het over de Mag Seven - die staan natuurlijk helemaal vooraan als het gaat om uitgaven en ontwikkeling op het gebied van AI - maar het is die hele groep bedrijven daaronder. We zijn bij gesprekken geweest met grote aantallen bedrijven die zeiden: “Ja, we integreren AI in onze processen,” enzovoort. Maar ik denk dat veel van deze bedrijven ontdekken dat ze misschien te vroeg zijn geweest met het invoeren van AI-technologieën en dat het rendement dat ze hoopten te halen uit deze technologieën er nog niet is. Ja, dat komt later wel. Maar ik denk dat de toepassingen van AI in het dagelijks leven en in de dagelijkse activiteiten en processen van bedrijven op dit moment zijn overschat. Dus wat je zou kunnen zien is dat bedrijven zoals Mag Seven blijven investeren in de ontwikkeling van AI, maar dat bedrijven die dagelijks zaken doen iets sceptischer zijn omdat ze zich realiseren dat AI nog niet helemaal is wat ze nodig hebben om hun bedrijf daadwerkelijk te revolutioneren.

Zal Europa profiteren van meer uitgaven aan infrastructuur?

Johnson: En tot slot, Mike, ben ik erg geïnteresseerd in je mening over infrastructuuruitgaven. In de eerste helft van het jaar zagen we een enorme stroomstoring in Spanje. We hebben discussies gezien over de hervorming van de Duitse schuldrem, die veel geld zal vrijmaken om te investeren in infrastructuur voor verschillende projecten in Duitsland en in heel Europa. Dus wat gaat er gebeuren op het gebied van infrastructuur in de tweede helft van het jaar? En welke bedrijven in Europa zullen volgens jou profiteren van de hogere uitgaven, met name nutsbedrijven?

Veld: We zijn erg enthousiast over het Duitse Infrastructuurbeschermingsfonds. Kijk naar de omvang ervan. Als je het vergelijkt met Bidenomics en hoe ver de Inflation Reduction Act ging om de Amerikaanse economie te stimuleren, dan heeft het Duitse wetsvoorstel de potentie om de Duitse economie enorm te stimuleren, en ook de bredere Europese economie. Op het gebied van infrastructuur zijn we behoorlijk geïntegreerd. De bedrijven die centraal staan in Europa op het gebied van infrastructuur - datacenters, hernieuwbare energie, dit soort dingen - zijn niet alleen nationale bedrijven, maar ook pan-Europese bedrijven als het gaat om de zaken die ze doen. Dus ik denk dat de hoop hier is dat de infrastructuuruitgaven wijd en zijd kunnen gaan.

En je had het inderdaad over de Spaanse black-outs. Uiteindelijk was dat een enorme wake-up call voor regeringen, zeker, maar ook voor nutsbedrijven in termen van hoeveel ze de komende tien jaar moeten uitgeven om dingen zoals het elektriciteitsnet te verbeteren. We zijn van een plaats waar we een de minimis hoeveelheid hernieuwbare energie hadden naar een punt gegaan waar het tegenwoordig in veel landen behoorlijk significant is, en het elektriciteitsnet heeft dat nog niet echt ingehaald. Het is nog steeds afgestemd op ouderwets energiegebruik, niet op de volatiele niveaus van hernieuwbare energie die we tegenwoordig opwekken. En nu moet het echt een inhaalslag maken, en bedrijven en overheden moeten daar veel geld aan uitgeven. Dus ik denk dat er hoop is dat dit de ruggengraat kan vormen voor de Europese groei in het komende decennium.

Johnson: Dank je, Mike. Dit is Christopher Johnson voor Morningstar UK.

De auteur of auteurs hebben geen positie in effecten die in dit artikel genoemd worden. Ontdek meer over Morningstar's redactionele beleid.