Waarom zijn er zo weinig strategic bèta ETF's voor obligaties?

Waar het strategic bèta betreft, bieden aandelen meer voor de hand liggende mogelijkheden dan vastrentende waarden. Maar ETF-aanbieders ontwikkelen inmiddels ook 'smart bèta' obligatieproducten

Jose Garcia Zarate 27 november, 2015 | 8:00
Facebook Twitter LinkedIn

De markt voor exchange-traded-funds (ETF's) ontwikkelt zich snel. Beleggers hebben nu toegang tot een heel scala aan passief beheerde producten die op actieve beleggingsstrategieën lijkende indexen volgen. De markt voor 'smart bèta' ETF's, door Morningstar liever 'strategic bèta' genoemd, groeit aanzienlijk.  

Tot nu toe is het grootste deel van het vermogen en de productontwikkeling geconcentreerd op de aandelenmarkten.  'Strategic bèta' en 'equity factor investing' zijn zelfs synoniem geworden.

Het vermogen in vastrentende waarden vormt nauwelijks 1% van de totale markt voor strategic bèta ETF's en het aantal producten is slechts een fractie van het totale aanbod. Wat is de reden hiervoor?

Waar het strategic bèta betreft, bieden aandelen meer voor de hand liggende mogelijkheden dan vastrentende waarden. De aandelenmarkt is een veel eenvoudigere omgeving, waarin er een één-op-één relatie is tussen een aandeel en het bedrijf dat dit vertegenwoordigt. Op de vastrentende markt kan een enkele emittent, of dit nu een bedrijf of een overheid is, regelmatig obligaties uitgeven met verschillende kenmerken – coupon, looptijd, rangorde onder de schuldeisers – die bepalend zijn voor het gedrag.

Daarnaast functioneert de aandelenmarkt op de beurs met een enkele geconsolideerde en transparante koersstructuur. De vastrentende markt werkt over-the-counter (OTC) en de koers wordt op grond van verschillende bronnen bepaald.

Door de structurele eenvoud is het voor wetenschappers eenvoudiger om de bepalende factoren voor aandelenmarktperformance, zoals waarde, dynamiek en volatiliteit, te onderzoeken. Dit, plus de grote technologische vooruitgang in de indexbranche, maakte het mogelijk om benchmarks te ontwikkelen waarin deze uitgebreid onderzochte factoren worden geïsoleerd. Het was slechts een kwestie van tijd voordat deze indexen werden gebruikt voor passieve fondsen zoals ETF's en aan de beleggers werden aangeboden.

Ondanks de nadruk op aandelen hebben ETF-aanbieders geprobeerd om vastrentende 'strategic beta' producten te ontwikkelen. Het onderliggende idee is dat weging naar marktkapitalisatie geen rationele manier van beleggen is, omdat beleggers dan worden blootgesteld aan de debiteuren met de hoogste schulden en zo veel risico op zich nemen. Dit is een eenvoudige en algemeen aanvaarde marketingboodschap. De realiteit op de vastrentende markten ligt echter genuanceerder.

Een index die alleen op deze basis wordt samengesteld is logischerwijs zeer defensief van aard. En er zijn veel gevallen waarin een defensieve benadering niet rationeel is. Neem bijvoorbeeld de staatsschuldenmarkt voor de eurozone sinds half 2012. Een rationele belegger had moeten kiezen voor een overweging in perifere emittenten – die de hoogste schulden hebben – om te profiteren van het stijgingspotentieel dat het ECB-beleid bood. Een indexstrategie gericht op de veiligere emittenten zou zijn achtergebleven en alles behalve 'slim' zijn geweest.

ETF-aanbieders hebben hun marketingboodschap recent aangepast en focussen nu sterker op het vermogen van emittenten om af te lossen, en minder op het absolute schuldenniveau. De combinatie van zowel een kwantitatieve als een kwalitatieve macro-economische beoordeling om de echte kans op wanbetaling door de emittent te bepalen, levert een coherenter beeld op. Niettemin zijn deze indexen nog wat defensief. 

En ondanks deze verbeteringen is het potentieel voor de ontwikkeling van op strategic bèta gerichte vastrentende indexen – en ETF's – nog nauwelijks aangeboord. De twee bepalende factoren voor de obligatiemarkt zijn het renterisico en het kredietrisico. Strategic bèta indexen, die ernaar streven beleggers tegen wanbetalingsrisico's te beschermen, richten zich slechts op een van deze factoren. En dat nog slechts gedeeltelijk, gezien de gewoonlijk defensieve inzet van de strategie. Een grotere en dynamische focus van indexontwikkelaars op renterisico zou welkom zijn.

Het is lastig op actieve vormen lijkende vastrentende strategieën in een benchmark te gieten. Ontwikkelaars moeten er daarnaast voor zorgen dat de indexen niet alleen een goede theoretische basis hebben, maar dat er ook echt belegbare producten uit kunnen voortkomen.  Als dit niet het geval is, blijven de mogelijkheden voor aanbieders van passieve fondsen om vastrentende strategic bèta producten aan te bieden beperkt.

 

 

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Jose Garcia Zarate  is an ETF analyst with Morningstar UK.

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten