Steeds meer beleggers zijn ervan overtuigd dat een mandje van beursgenoteerde aandelen en obligaties onvoldoende rendement zal opbrengen voor hun financiële doelen. Eind september publiceerde Robeco zijn jaarlijkse rapport met toekomstverwachtingen. Voor de periode 2022-2026 verwacht het Rotterdamse fondshuis een jaarlijks rendement van 4,3% voor aandelen en een negatief rendement op overheidsobligaties in ontwikkelde markten gemeten in euro.
De Amerikaanse vermogensbeheerder GMO ziet de zaken nog somberder in met de verwachting dat aandelen, met de uitzondering van waardeaandelen in de opkomende markten een negatief jaarlijks rendement zullen tonen over de volgende zeven jaar.
Private markten als antwoord
Een allocatie naar private markten kan volgens sommige beleggers een mogelijk antwoord bieden op deze uitdagingen. Een argument dat vaak wordt aangehaald is dat veel snelgroeiende bedrijven of bedrijven die leiders zijn in hun industrie niet beursgenoteerd zijn. Daarnaast zijn banken na de financiële crisis conservatiever geworden met het verstrekken van leningen waardoor deze bedrijven zich wenden tot alternatieve financieringsbronnen. Verder zouden er ook diversificatievoordelen ontstaan door de lage correlatie met traditionele activaklassen.
Onder private markten vallen activa die niet beursgenoteerd zijn zoals investeringen in het aandelenkapitaal van niet-publieke bedrijven (private equity) of leningen aan bedrijven buiten het bankwezen om (private debt). Vaak zijn investeerders hier actief betrokken bij de onderneming in kwestie en kunnen ze met hun expertise waarde toevoegen aan het bedrijf. Vastgoed, infrastructuur en andere projecten waarin direct geïnvesteerd kan worden vallen ook onder deze brede groep.
Meer mogelijkheden
Veel institutionele beleggers alloceren al naar private markten, en ook voor particuliere beleggers kan het een optie zijn. De mogelijkheden worden groter nu steeds meer aanbieders toegang geven tot private markten. Want veel van de traditionele vermogensbeheerders breiden hun platforms uit met producten die zijn gericht op private markten aanbiedingen.
T. Rowe Price bijvoorbeeld deed dat. Dit Amerikaanse fondshuis dat van Morningstar een High rating kreeg voor de Parent Pillar beoordeling en in het verleden vooral organisch groeide, nam onlangs Oak Hill Advisors over voor 4,2 miljard dollar. Oak Hill is gespecialiseerd in alternatieve beleggingen en ook in private markten.
Volgens T. Rowe Price zijn passieve strategieën, ESG en private markten de segmenten waar beleggers vandaag in geïnteresseerd zijn. Het fondshuis zweert bij een actieve benadering, maar door de overname krijgt T. Rowe Price nu ook voet aan de grond in alternatieve activa als aanvulling op haar bestaande aandelen-, vastrentende en multi-asset-activiteiten.
Zelfs Vanguard, een pionier in indexering en bekend om zijn lage kostenstructuur, pleitte in februari van dit jaar voor private equity. Volgens de groep gaat het voor hen om individuele beleggers toegang te geven tot top private equity managers.
Druk op actieve beheerders
De opmars van passieve providers heeft bij veel vermogensbeheerders die actief beleggen de druk opgevoerd om hun beheersvergoedingen te verlagen. Het blijven echter ondernemingen met winstoogmerk en dus gaan ze steeds op zoek naar nieuwe manieren om winst te maken. In ESG vonden velen een nieuwe missie (en inkomsten), maar veel asset managers hebben nu dus ook private markten omarmd. Dat deze alternatieve strategieën moeilijk te repliceren zijn in een ETF speelt hier in hun voordeel.
Echter, de realiteit is dat voor institutionele beleggers zoals pensioenfondsen en vermogende individuele beleggers private equity of private debt gangbare opties zijn, terwijl deze markt nog altijd moeilijk toegankelijk is voor particuliere beleggers. Vermoedelijk kan die drempel op termijn wel omlaag, maar de vraag blijft hoeveel particuliere beleggers bereid zijn hun kapitaal voor jaren vast te zetten.
Gaan rendementen dalen?
Criticasters vrezen ook dat toekomstige rendementen in de private markten zullen dalen nu steeds meer professionele spelers de arena betreden. Ondanks de grote hefboomwerking die gepaard gaat het met kopen van een bedrijf door een private equity partij, was het rendement volgens verschillende databronnen (private equity heeft geen belegbare index) in het voorbij decennium niet beter dan voor Amerikaanse beursgenoteerde aandelen.
De sceptici beweren ook dat (institutionele) beleggers zich te vaak blindstaren op de lagere volatiliteit van deze activaklasse, een bijproduct van het feit dat de prijzen niet dagelijks fluctueren, en dat andere risico’s zoals de hefbomen onvoldoende aandacht krijgen. Bij eenzelfde rendement zorgt een lagere volatiliteit voor een beter voor risico gecorrigeerd rendement. Moody’s kwam vorige maand met een waarschuwing voor de explosieve groei van private credit. Volgens het ratingbureau is er gevaar voor systeemrisico’s door het toenemende gebruik van hefboomfinanciering door leverage buyout groepen.
Ondanks de risico’s in deze activaklasse wordt verwacht dat private markten in de toekomst een steeds belangrijkere rol zullen spelen binnen portefeuilles van zowel institutionele als particuliere beleggers. Vermoedelijk zullen de traditionele vermogensbeheerders hier het meest van kunnen profiteren.
