Een wereld zonder actief is saai en zelfs gevaarlijk

Als actieve beleggingsfondsen hun passieve concurrenten zelden verslaan, waarom dan niet met z'n allen naar passief? Dat maakt het beleggingslandschap op zijn minst saai en op de lange termijn misschien zelfs gevaarlijk. Morningstar laat aan de hand van de US Active/Passive Barometer zien waarom.

Johanna Englundh 31 mei, 2023 | 14:02
Facebook Twitter LinkedIn

US dollars

Het verslaan van de markt lijkt voor veel beleggers niet langer de focus. In plaats daarvan is het de norm geworden om simpelweg geld te stoppen in een fonds dat een index volgt en tegen een kleine vergoeding precies levert wat u verwacht. Eerder keken we naar de Europese Active/Passive Barometer met de vergelijking tussen actief en passief voor de Europese markt, nu werpen we een blik op de Amerikaanse markt.

In 2022 boekten indexfondsen wereldwijd een instroom van $ 747 miljard, terwijl hun actief beheerde tegenhangers $ 1.270 miljard verloren. Volgens data van Morningstar Direct wisten passieve fondsen hun marktaandeel wereldwijd met 2,3% tot 38% te vergroten. Dat is zeker geen kortetermijntrend: het marktaandeel van indexfondsen steeg tussen 2008 en 2013 met ongeveer 1% per jaar, om vervolgens te versnellen; van 2015 tot 2020 steeg het met 2% per jaar en die trend zette zich voort in 2021 en 2022.

Onderzoek van Morningstar toont aan dat actief beheerde fondsen er meestal niet in slagen om te overleven en om hun gemiddelde passieve tegenhangers te verslaan. Dat geldt vooral over een langere tijdshorizon, want het gemiddelde succespercentage voor actieve aandelenfondsbeheerders in Europa over de 10 jaarsperiode tot ultimo 2022 was 23%, terwijl het gemiddelde succespercentage voor actieve fondsbeheerders in obligaties 19% was.

Doorgaans zijn de slagingspercentages voor actieve beheerders hoger bij aandelencategorieën die gericht zijn op mid- en small-caps dan bij de large-cap categorieën. Actieve fondsen hebben ook een grotere kans op succes in aandelencategorieën waar de gemiddelde passieve concurrent is gericht op een specifieke economische sector of sterk geconcentreerd is rond een paar individuele namen.

 

Sleutelrol voor kosten  

Kosten spelen een sleutelrol als het gaat om rendement; de goedkoopste Amerikaanse fondsen slaagden meer dan twee keer zo vaak als de duurste - 36% versus 16% - over de 10-jaarsperiode eindigend ultimo december 2022. 'Dit weerspiegelt niet alleen kostenvoordelen, maar ook verschillen in overleving, aangezien 67% van de goedkoopste fondsen het overleefde, terwijl dat bij de duurste 59% was. Goedkope fondsen hebben over het algemeen het grootste voordeel ten opzichte van dure fondsen in marktsegmenten met relatief hoge kosten, stelt Morningstar's nieuwste US Active/Passive Barometer.

Actief beheerde fondsen kunnen hun hogere kosten compenseren met een hoger rendement. En sommigen doen dat, maar slechts een deel van de tijd. Ons onderzoek suggereert dat het misschien veiliger is om voor de lange termijn een indexfonds te kiezen, aangezien proberen om de markt te verslaan meestal resulteert in een lager rendement.

Maar toch kan ook een actief beheerd fonds de winnaar zijn, zegt  Jose Garcia-Zarate, associate director passieve strategieën bij Morningstar: "In elke activaklasse is er altijd ruimte om alfph te genereren, ook al werken op de lange termijn de samengestelde effecten van lage kosten sterk in het voordeel van passief beheer. Het probleem is om de actieve managers te ontdekken die effectief hun passieve concurrenten weten te verslaan." 

Het doel van Morningstar's Active/Passive Barometer is niet om aan te tonen dat passieve alternatieven een superieure vorm van beleggen zijn, maar eerder dat "het genereren van alpha bovenop het gemiddelde marktrendement een moeilijke exercitie is," aldus Garcia-Zarate: "Nu zou je kunnen stellen dat passief onder alle omstandigheden de beste keus is, maar dat is niet het idee."

 

Wie grijpt in?

Het probleem met een markt die alleen uit passief beheerde fondsen bestaat, is dat niemand ingrijpt op kansen die zich door onvoorziene gebeurtenissen in de markt voordoen. Aangezien het idee van een indextrackingfonds is om simpelweg een index te kiezen en deze te spiegelen, zal het fonds alleen ijn portefeuille wijzigen als de index zelf verandert. Deze kunnen grote marktstromen veroorzaken, maar alleen de index verandert.

Als beleggingsbeslissingen steeds meer op de automatische piloot worden genomen, zal er steeds meer geld naar een aantal bedrijven stromen die grotendeels los staan van de overwegingen die beleggers traditioneel hadden bij het maken van hun keuze, zoals vraag, aanbod, managementprestaties, groeipotentieel of bredere economische factoren. Een markt met meer passieve dan actieve beleggers zal geld blijven pompen in de grootste bedrijven, of deze bedrijven nu sterk presteren of niet.

Als elke belegger een een indexfonds zou kiezen, zou dit simpelweg resulteren in een markt waar het meest waardevolle bedrijf nummer één blijft en alleen maar groter en groter wordt. Geen enkele andere parameter krijgt dan een kans. Dergelijke effecten bestaan al, maar de markt kan rekenen op actieve beleggers die tegenwicht bieden. Hoe minder actieve beleggers er zijn, hoe moeilijker tegenwicht te realiseren is.

Garcia-Zarate zegt niet alleen dat een wereld met alleen indexfondsen "verschrikkelijk saai" zou zijn, maar ook dat het ingaat tegen onze natuurlijke drang om de prestaties te verbeteren: "Ik zou willen zeggen dat een fondsenwereld zonder actieve beheerders indruist tegen de menselijke natuur. De wijsheid van de menigte (ook wel passief genoemd) is een sterke kracht, maar dat mag geen excuus zijn om de individuele wens om het beter te doen  te laten varen. Zelfs als de meeste individuen die proberen de markt te verslaan uiteindelijk falen, zijn er toch een aantal die wél slagen dat moet op de juiste manier worden beloond."

De valkuil daarbij is dat deze succesvolle beleggers gaan denken dat ze onfeilbaar zijn en het altijd bij het juiste eind hebben. Succes voortzetten over een langere periode is hard werken. het is ook zeker geen lineair proces, want er kunnen altijd korte periodes van underperformance optreden.

Facebook Twitter LinkedIn

Over de auteur

Johanna Englundh  Johanna Englundh is redacteur van Morningstar in Zweden

© Copyright 2024 Morningstar, Inc. Alle rechten voorbehouden.

Voorwaarden        Privacybeleid        Cookie Settings        Beleidsdocumenten