Voor de meeste beleggers is een ETF die de benchmark index van een land volgt een betere optie dan direct in aandelen uit dat land beleggen, aangezien het efficiënter is om één ETF te kopen, dan om een portefeuille van meerdere aandelen te creëren. Dat betekent echter niet dat u een op een specifiek land gerichte ETF blind moet kopen zonder verder uw huiswerk te doen. Naast het onderzoeken van de totale kosten ratio’s, de transactiekosten en het kiezen tussen fysieke replicatie of een op swaps gebaseerde ETF, moeten beleggers kijken naar de samenstelling van een ETF dat zich op een bepaald land richt om te zien wat u met uw aankoop in huis haalt.
Er zijn ongeveer 200 van dit soort ETFs die momenteel in Europa verhandeld worden, variërend van ETFs die grote economieën zoals China en de VS volgen, tot mindere goden als Finland en België. Hoewel ETFs van grote landen de neiging hebben om van nature gediversifieerd te zijn, kunnen ETFs belegd in kleine landen zeer geconcentreerd zijn. In sommige gevallen kan één bedrijf de aandeelmarkt van een klein land domineren. Nokia’s marktkapitalisatie is een goed voorbeeld. De marktkapitalisatie van de onderneming is gelijk aan ongeveer een derde van de marktkapitalisatie van de gehele Finse beurs. Hoewel dit een extreem voorbeeld is, is het zeker iets waar beleggers voor moeten oppassen wanneer ze zich op dit soort ETFs storten.
Een manier om het probleem van een bedrijf die een te grote positie in een ETF inneemt te ondervangen, is om de blootstelling tot één bedrijf te beperken. Een gelimiteerde ETF volgt de benchmark index zoals elke andere ETF, al wordt de blootstelling aan een bepaald bedrijf tot een vooraf bepaald percentage beperkt blijven. In sommige gevallen kent de index zelf een blootstellinglimiet. Om ons Finse voorbeeld nog een keer te gebruiken: de Helsinki 25 Index beperkt de bijdrage van een bedrijf tot 10% van de gehele marktkapitalisatie. De meeste ETFs die in Europa verhandeld worden zullen op de één of andere manier gelimiteerd zijn, omdat UCITS het gewicht van een aandeel in een ETF beperkt tot 10% van de totale activa, met de vijf grootste aandelen beperkt tot 40% van het totale vermogen.
Hoewel deze limiet handig is, valt het niet uit te sluiten dat een op een bepaald land gerichte ETF zich overmatig op een sector concentreert. Olie en gas, telecom, en financiële bedrijven kunnen vaak groot genoeg zijn om de index van een land richting deze sectoren te duwen. De Dow Jones Turkey Titans Index bestaat bijvoorbeeld voor meer dan de helft uit financials. Het fenomeen beperkt zich niet tot de kleinste economieën, het kan ook gebeuren in grotere landen als Brazilie (bij de Bovespa Index zit ongeveer 25% van zijn activa in twee giganten, Petrobras en Vale), of in meer ontwikkelde economieën als Australië (bij de S&P ASX 200 Index zit meer dan de helft van de activa in de top-10 bedrijven en industriële materialen maken bijna twee derde van de sectorgewichten uit). Zelfs als u een voorkeur voor een bepaalde sector heeft, is het vaak beter om dan direct in een ETF van die sector te beleggen, wat vaak een betere wereldwijde spreiding levert.
Als u echter geïnteresseerd bent in het diversifiëren van uw huidige valutablootstelling, kan een ETF van een specifiek land een effectieve methode voor het bereiken van dat doel zijn. Hoewel er ETFs voor specifieke valuta beschikbaar zijn, is het bijna altijd beter om vast te houden aan een ETF met een bredere blootstelling die bestaat uit meerdere bedrijven die binnen deze valuta opereren. Met een ETF voor een bepaald land bent u alleen blootgesteld aan veranderingen op de beurs, een ‘zero-sum game’ dat het best aan professionele beleggers overgelaten kan worden.
Zodra u besluit in welk land u wilt beleggen, begint het echte werk. Qua indexaanbieders voor op specifieke landen gerichte ETFs, domineren MSCI, DJ en FTSE, verantwoordelijk voor bijna 60% van alle gevolgde benchmark indexen. De meeste van de rest zijn beursspecifieke indexen, zoals de NASDAQ in de VS of de DAX in Duitsland. Met een groter land als de VS, samen met een keuze aan verschillende indexen om te volgen, heeft u ook een grote variatie aan opties beschikbaar, zoals fondsen speciaal voor small-, mid- en large-caps, dividendfondsen, fondsen die gebruik maken van leverage, inverse ETFs, enz. Let er op dat u uw gehele portefeuille bekijkt wanneer u tussen deze opties kiest, net zoals u blootstelling aan verschillende marktkapitalisatiegroottes en stijlen zou moeten overwegen om goed te diversifiëren
In Europa zijn, na de DJ Euro Stoxx 50, ETFs die de DAX volgen het meest populair onder beleggers. De populariteit heeft de neiging om deze ETFs een goede beleggingsoptie te maken omdat dit niet alleen betekent dat er meerdere ETFs van bijna elke grote aanbieder beschikbaar zijn, maar grote volumes en concurrentie tussen marktmakers leiden tot nauwe vraag-aanbod spreidingen. Er is genoeg interesse van beleggers in grote landen als Duitsland om voldoende liquiditeit te garanderen, maar kleinere landen met minder ontwikkelde kapitaalmarkten kunnen het moeilijker vinden om aandacht te krijgen van grote institutionele beleggers die miljarden te verspreiden hebben. Dit kan leiden tot grote vraag-aanbod spreidingen in ETFs die zich op deze landen richten en kan het moeilijk maken om je terug te trekken in het geval van een marktcrash.
Er kan een plaats in uw portefeuille voor op specifieke landen gerichte ETFs zijn, maar het is essentieel dat u verstandig kiest. Vanwege de concentratie in een specifieke economie, valuta en sector of bedrijf, halen deze fondsen vaak geen voordeel uit de diversificatie die het voornaamste pluspunt van de ETF als beleggingsmiddel is. Met de lagere diversificatie neemt u een groter risico, zonder enige extra verwachte rendementen. Hoewel dit effect door in een brede hoeveelheid van ETFs (die indexen van verschillende landen volgen) te beleggen ingekapseld kan worden, denken we dat in de meeste gevallen grote, regionale ETFs zoals degenen die de DJ Stoxxx indexen volgen, de kern van een aandeelportefeuille zouden moeten vormen.
