Dat wordt onderstreept door de verwachting die voorzitter Mario Draghi van de Europese Centrale Bank (ECB) uitsprak. Nog tot halverwege 2020 zullen we in een klimaat van lage rente blijven. Eerder was die verwachting tot eind 2019. En hoe kort geleden is het nog dat de markt rekende op een geleidelijke verdere renteverhoging vanaf 2019.
Renteverhoging is vooralsnog ver uit het zicht verdwenen. Daarvoor is de wereldwijde economische groei niet sterk genoeg. Daarom blijft stimulerend beleid nodig. Dat duurt nu al zo lang dat het idee van cycliciteit zowat geweld aangedaan wordt. De bewegingen van groei en neergang worden gedempt tot langdurige perioden van lage groei, waarbij stimulering geen significante boost geeft, maar er evenmin een recessie optreedt.
Daar hebben we een goed Nederlands woord voor: doormodderen. Het gaat niet buitengewoon goed, maar ook niet echt slecht. Grote veranderingen zijn er niet, en de factoren die van invloed zouden kunnen zijn om verandering in gang te zetten, houden zich koest. De ECB ziet zelf ook geen ruimte cq noodzaak om het beleid te wijzigen en de stimulering los te laten.