Stonden in de vorige arbitragestrategieën verschillen in waardering van effecten van een onderneming centraal, bij liquidation arbitrage gaat het om de waardering van de onderneming zelf. Liquidation arbitrage is een inzet op een mogelijke overname of opsplitsing van een onderneming. In dit geval onderzoekt een arbitrageur een onderneming om te zien wat de waarde zou zijn als de onderneming –in delen- wordt verkocht. Veel ondernemingen bezitten bijvoorbeeld vastgoed, patenten of rechten op de exploitatie van grondstoffen die niet worden weerspiegeld door hun actuele marktwaarde. Dus een onderneming stuk bij stuk te verkopen kan winstgevend zijn (de som van de delen is groter dan het geheel).
Voorbeeld
Een hedge fund manager kijkt naar een industriële onderneming. Het aandeel van de onderneming heeft flinke klappen gehad, want de chemische divisie heeft een aantal claims tegen zich lopen voor milieudelicten. Er is ook nog een dochteronderneming met een patent op een medicijn om gewicht te verliezen, maar analisten en marktvorsers kijken hier overheen. Verder heeft de onderneming nog vastgoed op een toplocatie wat voor verschillende doeleinden gebruikt kan worden.
De manager realiseert zich dat de waarde van al deze losse delen, minus de waarde van de claims, groter is dan de huidige marktwaarde van de onderneming op basis van de koers. Hij koopt aandelen van de onderneming in afwachting dat een partij het bedrijf overneemt voor een prijs die recht doet aan de waarde.
Soms krijgen liquidation arbitrageurs zoveel aandelen van een onderneming (in casu zeggenschap in de onderneming) dat ze kunnen beïnvloeden of een overname of fusie wel of niet doorgaat. Als dat het geval is worden de arbitrageurs ook wel corporate raiders genoemd.